Alınan bilgiler neticesinde iş mahkemesine başvuran bir işçi, işverene günde 4 saat iş arama izni mecburiyeti olduğunu dile getirdi. Bu durumda davalı olan işçi ise iş arama izinlerine olan ücretin %100 zamlı olarak ödenmesi gerektiğini talep etti. Davalının iddiaları reddetmesinin ardından mahkeme ise işçiyi haklı buldu.
Yargıtay 22. Hukuk Mahkemesinin kararı bozmasının ardından yeniden yapılan yargılamada dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na taşındı. Kurul ise işveren tarafın iş arama iznini kullandırmaması ya da eksik kullandırması durumunda işçinin sözleşmeyi fesih etme hakkının bulunduğunu ifade etti. Ayrıca genel kurul bunun ile birlikte işçinin iş arama izninin işveren tarafından verilmemesi gerektiğini de söyledi.
Işçinin talep ettiği gibi aynı şekilde kurul da iş arama izninin %100 olarak zamlı bir şekilde ödenmesi gerektiğine vurgu yaptı. Yargıtay tarafından verilen Bu karar ile birlikte yani artık işçi ve işveren arasında iş arama iznine dair herhangi bir karar aşaması olmayacak. Ve iş arama izni tamamen işverenin çatısı altında da bulunmayacak.